അവൾ നമ്മളിൽ നിന്നും ഒക്കെ എന്തൊക്കെയോ ഒളിക്കുന്നുണ്ട്.. അല്ലെങ്കിൽ ഒരിക്കലും അവൾക്ക് ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിക്കാതിരിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല...

അവൾ നമ്മളിൽ നിന്നും ഒക്കെ എന്തൊക്കെയോ ഒളിക്കുന്നുണ്ട്.. അല്ലെങ്കിൽ ഒരിക്കലും അവൾക്ക് ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിക്കാതിരിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല...

തുടർകഥ വായിക്കുവാൻ 👇

“ശ്രീയേട്ടൻ വന്നല്ലോ ….” അമ്പലത്തിൽ നിന്നും തൊഴുതിറങ്ങുമ്പോൾ അൻവിയുടെ കണ്ണുകൾ അൽമരത്തിനടുത്തേക്ക് നീണ്ടു…..

ഇല ചീന്തിൽ നിന്നും ചന്ദനം എടുത്ത് നെറ്റിയിൽ ചാർത്തി കൊണ്ട് നക്ഷത്രയും അവിടേക്ക് നോക്കി….. അൽമരത്തിൻ ചുവട്ടിൽ കൂട്ടുകാർക്കൊപ്പം ഇരിക്കുന്ന ശ്രീയെ അവളും കണ്ടു….

“ശ്രീയേട്ടൻ എപ്പോൾ എത്തി….” അവർക്കരികിൽ എത്തിയപ്പോൾ അൻവി അവനോട് തിരക്കാൻ മറന്നില്ല….

“ഇന്നലെ വൈകിട്ട് എത്തി…. നീ സുഖമായി ഇരിക്കുന്നോ… എക്സാം ഒക്കെ എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു….” അവൻ അവരെ കണ്ടപ്പോൾ ചിരിയോടെ എഴുനേറ്റു….

“എക്സാം ഒക്കെ കിടു ആയിരുന്നു….”

“ഓഹോ… അല്ല കല്യാണപെണ്ണെന്താ.. മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നെ….”അവൻ നക്ഷത്രയെ നോക്കി….അതിന് മറുപടിയായി അവളൊന്നു ചിരിച്ചു…..

“അതിന് ഇവൾ ആരോടാ സംസാരിക്കുന്നെ…”മറുപടി പറഞ്ഞത് അൻവി തന്നെയായിരുന്നു….

“അവൾക്കുള്ളത് കൂടി നീ സംസാരിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ… “അവിടെ ഇരുന്നിരുന്ന വിമൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…

“നീ പോടാ….”അവൾ അവനെ നോക്കി കോക്കിരി കാട്ടി….

“പോടാന്നോ…”അവൻ അവളെ നോക്കി നാക്ക് കടിച്ചു….

“അതെന്നാ… നിന്നെ പോടാന്ന് വിളിച്ചു കൂടെ…”അവൾ വിടാൻ ഭാവമില്ല

“ഒന്ന് നിർത്ത് അൻവി ഇതിനെ കൊണ്ട് തോറ്റു… ഞങ്ങൾ നടക്കട്ടെ ശ്രീയേട്ടാ….”നക്ഷത്ര അവളുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു…..

“ഇങ്ങു പോര്…. മതി നോക്കി നിന്നത്….. വർഷം കുറേ ആയല്ലോ ഈ നിൽപ്പ് നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്…. പെണ്ണ് ഇപ്പോൾ വേറാരുടെയോ ആകാൻ പോകുവാ….”വിമൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു….

“ഒന്ന് പോടാ….”അവർ പോകുന്നത് നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്ന ശ്രീ തിരിഞ്ഞ് അവിടേക്ക് ചെന്നു….

“പോടാ എന്നൊന്നും പറയേണ്ട… നിനക്ക് അവളോട് ഒരു വാക്ക് പറയാമായിരുന്നു….. അല്ലേൽ അവളുടെ വീട്ടിൽ ചെന്ന്…..”ഗോകുൽ അവന്റെ ഷോൾഡറിലൂടെ കൈയ്യിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…..

” ഒരു മാര്യേജ് എന്നൊക്കെ പറയുമ്പോൾ വേലയും കൂലിയും ഇല്ലാതെ പറ്റോ….

ഇത് സിനിമയൊന്നും എല്ലാ മോനെ ഒരു സോങ് കഴിയുമ്പോളേക്ക് ജോലികിട്ടാനും ലൈഫ് സെറ്റാക്കാനും…. വിധിച്ചതല്ലേ നടക്കൂ…. ”

നെടുവീർപ്പോടെ അവൻ ആൽമരത്തിന്റെ ചുവട്ടിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു….

വീട്ടിലേക്ക് നടക്കും വഴി അൻവി സംസാരിച്ചിരുന്നത് ശ്രീയെ കുറിച്ചായിരുന്നു…… നക്ഷത്ര എല്ലാം മൂളി കേട്ടത്തെല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല

“ഞാൻ കരുതി ഇരുന്നത് നിന്നെ ശ്രീയേട്ടന് ഇഷ്ട്ടമാണെന്നാ…..”പെട്ടന്ന് അൻവി പറഞ്ഞു……

“നിനക്ക് വട്ടാണോ പെണ്ണേ….”അവളോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും മനസ്സിൽ എന്തോ ഭാരം നിറയുന്നത് നക്ഷത്ര അറിഞ്ഞു….

“സത്യം… ഞാൻ അങ്ങനെ കരുതി… നിങ്ങൾ നല്ല ചേർച്ചയാ…. ഇപ്പോൾ ആ ഏട്ടന് നല്ല ജോലിയും ആയില്ലേ… പറഞ്ഞിട്ടെന്താ നിനക്ക് വിധിച്ചത് ആ ഗൾഫ്ക്കാരനാ…..”

വീടെത്തു വോളം അൻവി പിന്നെയും വാതോരാതെ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…. പിന്നീടുള്ളതൊന്നും നക്ഷത്ര കേട്ടില്ലന്നുള്ളതായിരുന്നു സത്യം……

വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ അമ്മ മാത്രമേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളു… അച്ഛനും ചേട്ടനും ജോലിക്ക് പോയിരുന്നു… ബാങ്ക് അക്കൗണ്ടന്റ് ആയ സന്തോഷിന്റെയും..

വീട്ടമ്മയായ മീരയുടെയും മകളാണ്… അവളുടെ ഏട്ടൻ നീരജും ബാങ്ക് അക്കൗണ്ടന്റ് ആണ്…..

നക്ഷത്ര ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞു… ഒരു പേപ്പർ ക്ലിയർ ചെയ്യാനുണ്ട് അതിനുള്ള ഒരുക്കത്തി നിടയിലാണ്..

നക്ഷത്ര എന്നാണ് പേരെങ്കിലും വീട്ടിൽ എല്ലാവര്ക്കും അവൾ കുഞ്ഞി ആയിരുന്നു …. പ്രണവിന്റെ വിവാഹലോചന അവൾക്ക് വരുന്നത്…

ഏക മകൻ സമ്പന്ന കുടുംബം ആരും തെറ്റ് പറയാത്ത സ്വഭാവം അത് കൊണ്ടൊക്കെ തന്നെ ആ വിവാഹം എല്ലാവരും ചേർന്ന് ഉറപ്പിക്കുകയായിരുന്നു… നിശ്ചയം കഴിഞ്ഞു വിവാഹത്തിനുള്ള ഡേറ്റും എടുത്തു….

നക്ഷത്ര ചെന്ന ഉടനെ കാപ്പി പോലും കുടിക്കാതെ റൂമിൽ കയറി വാതിലടച്ചു…. ഫാൻ ഇട്ടു കൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് വെറുതെ ചാഞ്ഞു….

ഓർമ്മ വെച്ച നാൾ മുതൽ കാണുന്നതാണ് ശ്രീനിക് എന്ന ശ്രീയേട്ടനെ… ഏട്ടന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണ് തങ്ങളെക്കാൾ ഒക്കെ സാധാരണ കുടുംബം……

ശ്രീയേട്ടന്റെ അച്ഛൻ ദേവൻ മാമയ്ക്ക് ചെറിയൊരു പലചരക്കു കടയുണ്ട്…

അമ്മ ജലജ ആന്റിക്ക് തയ്യൽ കടയും… ചേച്ചി ശ്രീലക്ഷ്മിയുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു…. ശ്രീയേട്ടൻ പഠിക്കാൻ മിടുക്കണമായിരുന്നു ഇപ്പോൾ ഷിപ്പിലാണ്…..

 ഒരിക്കൽ പോലും അൻവി പറയും പോലെ ഒരു പെരുമാറ്റം ശ്രീയേട്ടനിൽ നിന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്നവൾ ഓർത്തു…..

അവൾ ആലോചനയോടെ കിടക്കുമ്പോൾ ബെഡിൽ കിടന്ന ഫോൺ റിങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി… അവൾ ഞെട്ടലോടെ അത് എടുത്തു നിശ്ചയത്തിന് പ്രണവിന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് കൊടുത്തതായിരുന്നു അത്….

പ്രണവിന്റെ കാൾ ആയിരുന്നു… അവൾ തലയിൽ സ്വയം ഒന്ന് കിഴുക്കി കൊണ്ട് കാൾ എടുത്ത് കാതോട് ചേർത്തു……

“ഇന്നും ആ ബ്രോക്കർ വന്നിരുന്നു… ന്താ പറയേണ്ടത്…..”ശ്രീയുടെ പാത്രത്തിലേക്ക് ചൂട് ദോശ വെച്ചു കൊടുക്കുന്നതിനിടയിൽ അമ്മ തിരക്കി

“അമ്മേ എന്റെ വലിയ സ്വപ്നമാ ഒരു വീട്… ഞാൻ ഇത്തവണ പോകും മുന്നേ അതൊന്ന് ശെരിയാകട്ടെ എന്നിട്ടാകാം….”അവൻ താൽപ്പര്യമില്ലാതെ പറഞ്ഞു

“കുഞ്ഞിയുടെ കല്യാണം ആയ കാര്യം ആരാ നിന്നോട് പറഞ്ഞത്…..”ദോശ കല്ലിലേക്ക് മാവ് ഒഴിച്ച് കൊണ്ട് ജലജ തിരക്കി….

“നീരജ് ….”അടുക്കള സ്ലാവിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അവൻ പറഞ്ഞു

“ഉം… നീ അതോർത്താണോ….”അവർ സംശയിച്ചു

“അത് എല്ലാ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ കളവാണ്… പക്ഷേ ഞാൻ വിവാഹമേ കഴിക്കില്ല എന്നൊന്നും പറയില്ല… ആദ്യം വീട് ശെരിയാകട്ടെ….”അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു…..

“വിധിച്ചതെ നടക്കൂ… എന്റെ കുട്ടിക്ക് അതല്ല പറഞ്ഞിട്ടുള്ളെ… നമ്മുടെ കുട്ടി ഇങ്ങ് എത്തും….”അമ്മ അവന്റെ മുടിയിൽ തഴുകി….

“എത്തട്ടെ….”അവൻ സ്ലാവിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വേസ്റ്റ് മാറ്റി പാത്രം കഴുകി അമ്മയുടെ കൈയ്യിൽ വെച്ചു കൊടുത്തു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നു….

പുറത്ത് ഇറങ്ങി വായിൽ നിന്ന് വെള്ളം എടുത്ത് വാ കഴുകി…. അപ്പുറത്തേ തൊടിയിലൂടെ ഒന്നു നടന്നു…..ചാഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മാവിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ഫോൺ കൈയ്യിൽ എടുത്തു

അതിലുണ്ടായിരുന്ന നക്ഷത്രംയുടെ പിക് ഒക്കെ വെറുതെ അവൻ എടുത്തു നോക്കി… അതിൽ അതികവും നീരജ് സ്റ്റാറ്റസ് വെയ്ക്കുമ്പോൾ എടുത്തു വെച്ചവയായിരുന്നു……

അതിലേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ശ്രീ ഓരോ പിക്കും ഡിലീറ്റ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി….. ഉള്ളിലെ നീറ്റൽ ഒരു മരവിപ്പായി മാറുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു….

“ഒന്ന് വേഗം നടക്ക് കൊച്ചേ വീട്ടിൽ നൂറ് കൂട്ടം ജോലികളുണ്ട്…..”ബസ് ഇറങ്ങി നടക്കുന്നതിനിടയിൽ മീര ധൃതി കൂട്ടി

“ഈ അമ്മയ്ക്ക് എന്നാ…. ഇപ്പോൾ ഇത്ര ധൃതി…”നക്ഷത്ര മുഖം വീർപ്പിച്ചു

“നാളെയാ… ശ്രീയുടെ വീട് താമസം നാളെയോ പോകാൻ പറ്റില്ല… ഇന്ന് രാത്രി എങ്കിലും പോയി വരേണ്ടേ….”അവർ പറഞ്ഞു…..

“എന്നെയും കൊണ്ട് പോകുമോ അമ്മേ… ശ്രീയേട്ടൻ വാങ്ങിയ വീട് ഏട്ടൻ എന്നെ ഫോണിൽ കാട്ടിയായിരുന്നു… കിടുവാ…”അവൾ സന്തോഷത്തോടെ തിരക്കി….

“മോള് അങ്ങനെ കണ്ടാൽ മതി അടുത്ത ആഴ്ചയാ കല്യാണം.. ഇനി അത് കഴിഞ്ഞു മതി….”

“ഈ അമ്മയ്ക്കെന്താ… അല്ല നാളെ ഗോൾഡ് എടുക്കാൻ പ്രണവേട്ടന്റെ അമ്മ മാത്രമേ വരൂ…”അവൾ സംശയിച്ചു

“ആയിരിക്കും… നീ ചോദിച്ചില്ലേ….”

“ഏയ്….”

അപ്പോളേക്കും അവർ വീടിന്റെ ഗെയ്റ്റിന് മുന്നിൽ എത്തിയിരുന്നു… കാർ പോർച്ചിൽ പ്രണവിന്റെ വീട്ടിലെ കാർ കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

“അയ്യോ ഇതെന്താ പറയാതെ…”മീരയ്ക്ക് വെപ്രാളം ആയി

“അതിനെന്താ.. അമ്മ പിടയ്ക്കാതെ…”അമ്മയുടെ വെപ്രാളം എന്താണെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായില്ല….

അമ്മമ്മ ഉള്ളത് കൊണ്ട് വീട് അമ്മമ്മയ്യേ ഏൽപ്പിച്ചാണ് അവർ പുറത്തേക്ക് പോയത്… അവർ അകത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ… പ്രണവിന്റെ

അമ്മ അകത്തേക്ക് കയറി ഇരിക്കുന്നെയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ…..

“ആ നിങ്ങൾ വന്നോ….”അവരെ കണ്ടപ്പോൾ അവർ ചിരിച്ചു….

“പ്രണവിന്റെ അമ്മ ഒറ്റയ്ക്കാണോ…ഇരിക്കൂ….”മീര ചിരിച്ചു

“അതേ ഒരു മാര്യേജ് ഉണ്ടായിരുന്നു അതിന് വന്നപ്പോൾ ഈ വഴി കയറിയതാ… എവിടെ വരാനായി ഒരുക്കങ്ങൾ എന്നറിയാലോ….”അവർ വിസ്തരിച്ചു തന്നെ സെറ്റിയിലേക്ക് ഇരുന്നു….

കല്ലുകൾ പതിപ്പിച്ച ഹെവി വർക്കിന്റെ റെഡ് ബ്ലഡ്‌ കളർ സാരി ആയിരുന്നു അവരുടെ വേഷം… മുഖത്ത് മേക്കപ്പ്ന്റെ അതി പ്രസരം…

“നിങ്ങൾ എവിടെ പോയതാ….”അവർ തിരക്കി

“ഞങ്ങൾ ഒന്ന് ഡോക്ടറെ കാണാൻ പോയതാ… “കൈയ്യിലെ ബാഗ് സെറ്റിയിൽ വെച്ചു കൊണ്ട് മീര പറഞ്ഞു

“മീരയ്ക്കാണോ..”

“അല്ല… കുഞ്ഞിക്കാ…. പീരിഡ്സ് കറക്റ്റ് ആയിട്ടില്ല… ബ്ലഡ്‌ കുറവിന്റെ എന്നാ പറഞ്ഞെ….”മീര കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു….

“ബ്ലഡ്‌ കുറവോ…..”അവർ നെറ്റി ചുളിച്ചു…..

“അതേ…. കോളേജിൽ പോകുമ്പോൾ ഒന്നും രാവിലെ ഫുഡ്‌ കഴിക്കില്ല പിന്നെങ്ങനെയാ….മോളെ അമ്മയ്ക്ക് വെള്ളം എടുക്ക്….”മീര നക്ഷത്രയോടായി പറഞ്ഞു

“വെള്ളം ഒന്നും വേണ്ട.. വയർ ഫുൾ ആണ്… അല്ല പീരീഡ്‌സ് എല്ലാം മോന്ത്‌ ഉം വരില്ലേ….”അവളെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് അവർ വീണ്ടും തിരക്കി

“കറക്റ്റ് ഡേറ്റ് വരില്ല… വരുമ്പോൾ പെയിനും ഉണ്ട്….”അമ്മ തന്നെയാണ് അതും പറഞ്ഞത്….

അവർ എല്ലാം മൂളി കേട്ടു… കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചിരുന്നതിനുശേഷം തിരികെ പോകുകയും ചെയ്തു……

അന്ന് നീരജ് ലീവ് ആയിരുന്നു അവൻ ശ്രീയുടെ വീട്ടിൽ തന്നെയായിരുന്നു….. അമ്മയും അച്ഛനും വിളക്ക് വെച്ചതിന് ശേഷമാണ് അവിടേക്ക് പുറപ്പെട്ടത്….

അന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം പ്രണവ് ശ്രീയെ വിളിച്ചിരുന്നില്ല…. ഓഫീസിൽ തിരക്കുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ അങ്ങനെയാണ് അവൾ ഫോണിൽ ഓരോന്ന് നോക്കി സിറ്റൗട്ടിൽ വെറുതെ ഇരുന്നു……

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വലിയച്ഛന്റെ കാർ ഗെയ്റ്റ് കടന്നു വന്നു… പിറകെ അച്ഛന്റെ കാറും…. അവൾ ചിരിയോടെ എഴുനേറ്റു….

പക്ഷേ കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് വല്ലാത്ത ടെൻഷൻ ആയിരുന്നു… അപ്പോൾ തന്നെ ഏട്ടന്റെ ബൈക്കും അവിടേക്ക് വന്നു….അവൾ സംശയത്തോടെ എല്ലാവരെയും നോക്കി

എല്ലാവരും പുറത്ത് നിന്ന് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നു ഫോൺ ചെയ്യുന്നു…. നക്ഷത്രയ്ക്ക് ഒന്നും മനസിലായില്ല……

സാവധാനം അവൾക്ക് കാര്യങ്ങൾ മനസിലായി… ഇവിടെ വന്നതിന് ശേഷം വീട്ടിലെത്തിയ പ്രേണവിന്റെ അമ്മ വലിയ പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കിയത്രേ…..

പീരീഡ്‌സ് കറക്ട് അല്ല അത് കൊണ്ട് നക്ഷത്ര പ്രെഗ്നന്റ് ആകില്ലന്നും കുട്ടികൾ ഉണ്ടാകില്ല എന്നൊക്കെയാണ് അവർ പറയുന്നത് എത്ര തിരുത്താൻ നോക്കിയിട്ടും അവർ വഴങ്ങുന്നുമില്ല…… ഈ വിവാഹം നടത്തേണ്ട നിലപാടിൽ അവർ ഉറച്ചു നിൽക്കുന്നു

ഉള്ളിൽ ആതിയോടെ കരച്ചിൽ പിടിച്ചു നിറുത്തി നക്ഷത്ര ഫോൺ എടുത്ത് പ്രേണവിനെ വിളിച്ചു… ഇപ്പോൾ അപ്പുറത്ത് കാൾ എടുത്തു….

“എന്താ പ്രണവേട്ടാ ഈ കേൾക്കുന്നെ….” അവൾ കരയാതിരിക്കാൻ പാടുപെട്ടു….

“ചതിക്കാൻ നോക്കിയതാണെല്ലേ… നീ പോലും ഇത് എന്തു കൊണ്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞില്ല…”അത് വരെ അവൾ കേൾക്കാത്ത ഒരു അപരിചത ഭാവം അവന്റെ ശബ്ദത്തിൽ നിറഞ്ഞു….

“അതിന് ഇത് ഇപ്പോൾ എല്ലാവര്ക്കും ഉള്ളതല്ലേ…. ബ്ലഡ്‌ കുറവിന്റെ ആണെന്നാ…” അവളുടെ ശബ്ദം നേർത്തിരുന്നു

“അത് നിങ്ങൾ പറയുന്നതല്ലേ… തുടക്കത്തിലേ കല്ലു കടിയായാൽ അത് ശെരിയാകില്ല നക്ഷത്ര….”അവൻ തീർത്തു പറഞ്ഞു…..

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ കാൾ കട്ട് ചെയ്തു… ഇത്രയും നാൾ അവൻ പറഞ്ഞിരുന്ന മധുര വാക്കുകളിൽ സന്തോഷിച്ച തന്നോട് തന്നെ അവൾക്ക് പുച്ഛം തോന്നി….

അപ്പുറത്ത് അപ്പോളും തർക്കം തുടരുകയായിരുന്നു…. അവൾ കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ചു കൊണ്ട് അവിടേക്ക് ചെന്നു….

“ഈ വിവാഹം എനിക്ക് വേണ്ട… ഇപ്പോളെ ഇങ്ങനെ ആയത് നന്നായി…. വിവാഹത്തിന് ശേഷം ആയിരുന്നേലോ ഇങ്ങനെയുള്ളവർ ഒഴിവാക്കാനായി കൊല്ലാൻ പോലും മടിക്കില്ല….”അവൾ തീർത്തു പറഞ്ഞു…….

ഡോക്ടറോട് നേരിട്ട് സംസാരിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പോലും ഈ രീതിയിൽ പ്രതികരിക്കുന്ന തീരെ നിലവാരം കുറഞ്ഞ രീതിയിൽ സംസാരിക്കുന്നവരുമായുള്ള ഒരു ബന്ധം

അത് വേണ്ടാ എന്ന് വെയ്ക്കുന്നത് തന്നെയാണ് നല്ലതെന്ന് തന്നെയായിരുന്നു എല്ലാവരുടെയും അഭിപ്രായം…..

“അമ്മയ്ക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസിലാകില്ലേ… എനിക്ക് ഇപ്പോളൊന്നും ഇനി വിവാഹം വേണ്ട…

പോയ പേപ്പർ എഴുതി എടുക്കണം ബാങ്കിങ് കോച്ചിങ് പോകണം അതേ ഇപ്പോൾ മനസ്സിൽ ഉള്ളൂ….”അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അമ്മയെ നോക്കി……

“അവരെന്തായാലും വന്നു പോയില്ലേ കാപ്പി കൊണ്ട് പോയി കൊടുക്ക്…..” ആന്റി ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു….

“അല്ല കെട്ട് കഴിഞ്ഞാൽ എനിക്ക് കുട്ടികൾ ഉണ്ടാകില്ലന്ന് ഇവരോട് പറഞ്ഞോ അതോ ഇതും ഇടയ്ക്ക് വെച്ച് മുടങ്ങോ….”അമ്മ നീട്ടിയ കാപ്പി കൈയ്യിലേക്ക് വാങ്ങാതെ നക്ഷത്ര കൈ കെട്ടി നിന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…..

“അതൊക്കെ ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാന്നെ….” പിറകിൽ നിന്നും ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി….

പിറകിൽ നിൽക്കുന്നവരെ കണ്ട് നക്ഷത്ര ഒന്ന് ഞെട്ടി… ശ്രീയേട്ടന്റെ അമ്മയും ചേച്ചിയും…. അവൾ വിശ്വാസം വരാതെ എല്ലാവരെയും നോക്കി….

 “എന്റെ കുഞ്ഞി … എനിക്കും ഈ പീരീഡ്‌സ് ഒന്നും കറക്ട് ആയിരുന്നില്ല എന്നിട്ട് മാര്യേജ് കഴിഞ്ഞ് ആ മാസം തന്നെ എനിക്ക് ലോട്ടറി അടിച്ചു… ഒന്നല്ല രണ്ട് പേരെയാ തന്നെ…”ശ്രീ ലക്ഷ്മി ചിരിച്ചു…

“അല്ല പിന്നെ നീ ഇങ്ങ് വായോ എന്റെ കൊച്ചെറുക്കനെ ഇഷ്ട്ടാണെൽ നിന്നെ ഞങ്ങള് കൊണ്ട് പോയേക്കാം…”ജലജ അവളുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ചിരിച്ചു….

കഴിഞ്ഞ തവണ ഇവിടേ നിന്ന് പോകും മുന്നേ തന്നെ തന്റെ മനസിലെ ഇഷ്ട്ടം ശ്രീ കുഞ്ഞിയുടെ ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞിരുന്നു…..

നക്ഷത്രയുടെ മനസൊന്നു ശെരിയാകാനായി വെയിറ്റ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു എല്ലാവരും….. എല്ലാവരും എല്ലാം നേരത്തെ തന്നെ തീരുമാനിച്ച് ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു……

വളയിടൽ ചടങ്ങിനായായിരുന്നു അവരുടെ വരവ്…. കല്യാണകാര്യം പറയുമ്പോളെ ഇപ്പോൾ മുടക്കം പറഞ്ഞിരുന്ന കുഞ്ഞിയുടെ മനസ്സിൽ

എവിടെയോ ശ്രീയേട്ടനുണ്ട് എന്ന അൻവിയുടെ വാക്കിന്മേൽ ആയിരുന്നു അവൾ അറിയാതെ എല്ലാം തീരുമാനിച്ചതും ഉറപ്പിച്ചതും…

ചടങ്ങിനൊക്കെ ശേഷം ഫോട്ടോ എടുക്കലിനും ഒക്കെ ശേഷം… കുറച്ചു നേരം ശ്രീക്കും കുഞ്ഞിക്കും സംസാരിക്കാനായി എല്ലാവരും മാറി കൊടുത്തു…..

“കുഞ്ഞി….”എല്ലാവരും പോയി കഴിഞ്ഞും കുറച്ചു നേരത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം ശ്രീ തന്നെ ആദ്യം സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി

“ഉം….”അവൾ മൂളി…

“കുഞ്ഞീ….”ചിരിയോടെ അവൻ വീണ്ടും നീട്ടി വിളിച്ചു…..

“പറയു ശ്രീയേട്ടാ…..”അവൾ അവനെ നോക്കി…

“അതാണ്…. ഈ.. ഉം… മം.. അതൊന്നും നമുക്കിടയിൽ വേണ്ട….”

“വേണ്ട….”അവളും ചിരിച്ചു

“കുഞ്ഞി നിനക്ക് ശെരിക്കും ഇഷ്ട്ടം തന്നെയാണോ…..”അവനൊന്നു സംശയിച്ചു…..

“ഒരു കാര്യം അറിയാമോ.. എനിക്ക് ഒരു ക്രഷ് ഉണ്ടായിരുന്നു… ക്രഷ് മാത്രമല്ലേ ആദ്യ പ്രണയം…”അവൾ തുടർന്നു

നീണ്ട മുടിയും… ചിരിക്കുമ്പോൾ തെളിയുന്ന ഇടം പല്ലും ഒക്കെയുള്ള ഒരു ചേട്ടൻ കാണുമ്പോൾ ഒക്കെ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി നിന്നിട്ടുണ്ട്……

“പിന്നെ കുറേ നാളുകൾക്ക് ശേഷം വീണ്ടും കാണുമ്പോളേക്ക് എന്റെ മാര്യേജ് ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു….കട്ടി മീശയും താടിയും ഒക്കെ ആയി …. കാവി മുണ്ടും ചുറ്റി.. ഫുൾ കൈയ്യൻ ഷേർട്ടിന്റെ കൈയ്യൊക്കെ തെരുത്ത് വെച്ച് കൈയ്യിൽ ഇടി വളയും….

കഴുത്തിലെ പുലി നഖ മാലയുമൊക്കെയായി അന്നാ നിൽപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ ഉള്ളിൽ എന്തോ കൊത്തി വലിക്കും പോലെ തോന്നി…”അവൾ ചിരിയോടെ നിറുത്തി

“അതാരാ അങ്ങനെ ഒരാള്…”അവന്റെ മുഖം ചെറുതായി മങ്ങി

“എന്റെ ക്രഷ് ഫസ്റ്റ് ലവ് അത് നിങ്ങളാ ശ്രീയേട്ടാ …”അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു….

ഓർമ്മ വെച്ച നാൾ എന്ന പോലെ മനസ്സിൽ കയറി കൂടിയ തന്റെ പെണ്ണിൽ നിന്നും വന്ന വാക്കുകൾ തെല്ല് കൗതുകത്തോടെ തന്നെ കേട്ടു നിന്നു…..

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ആരും കാണാതെ ഒളിപ്പിച്ച പ്രണയത്തിന്റെ അവകാശി താൻ തന്നെയാണെന്ന തിരിച്ചറിവ്…. അവന്റെ മനസ്സിൽ നാണുത്ത മഞ്ഞു വീഴും പോലെ തോന്നി അവന്….

“നക്ഷത്ര ശ്രീനിക്….”സിസ്റ്റർ തന്റെ പേര് വിളിച്ചപ്പോൾ കുഞ്ഞി അമ്മയ്‌ക്കൊപ്പം ഒപി റൂമിലേക്ക് കയറി….

ശ്രീ നാട്ടിലില്ല… കുഞ്ഞിക്കിപ്പോൾ 5ആം മാസമാണ്…. വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് 3മാസത്തെ ലീവിന് ശേഷം തിരികെ പോയതിനു ശേഷമാണ് ഈ സന്തോഷ വാർത്ത അവരെ തേടിയെത്തിയത്….

“കണ്ടോ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ നീ ഫുഡ് തീരെ കഴിക്കുന്നില്ലന്ന് അവൻ വിളിക്കട്ടെ പറയുന്നുണ്ട് ഞാൻ…”ഡോക്ടറെ കണ്ട് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ജലജ വാത്സല്യം നിറഞ്ഞ സ്നേഹത്തോടെ അവളോട് പറഞ്ഞു…

ചതിക്കല്ലേ അമ്മ പെണ്ണേ എന്നെ….”അവൾ ചിരിച്ചു…

ഫാർമസിയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ആണ് ഒരേ പോലെ ഇരിക്കുന്ന രണ്ട് കുഞ്ഞുങ്ങളുമായി ഇരിക്കുന്ന ആ അമ്മയെ അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചത്….

ഇരിക്കുകയല്ല അവർ പിറകെ ഓടുകയാണ്…. അവൾ ചിരിയോടെ ആ കാഴ്ച നോക്കി നിന്നു.. അപ്പോളാണ് ആ അമ്മയുടെ മുഖം അവൾ കാണുന്നത്….

“പ്രേണവേട്ടന്റെ അമ്മ…”അവൾ അവരെ നോക്കി… മുഖത്തെ മേക്കപ്പ് ഒക്കെ പോയി ഈ കുറുമ്പന്മാർക്ക് ഒപ്പം കൂടുമ്പോൾ പോയില്ലേൽ അത്ഭുതമുള്ളൂ അവൾ ചിരിയോടെ അത് നോക്കി നിന്നു

“ആരാ മോളെ….”ജലജ സംശയിച്ചു…. അവൾ അമ്മയോട് കാര്യം പറഞ്ഞു

അപ്പോളാണ് ആ അമ്മ അവളെ കാണുന്നത് ഒരു നിമിഷം അവളെയും അവളുടെ വയറിലേക്കും നോക്കി കൊണ്ട് അവർ ആ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ പിറകെ ഓടാൻ നോക്കി….

“നയനപ്രണവ്…”നേഴ്സ് അടുത്ത നെയിം വിളിച്ചപ്പോൾ… വീർത്ത വയറുമായി ഒരു സുന്ദരി പെണ്ണ് അവിടേക്ക് വന്നു…

“നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചതിന് ആ അമ്മയ്ക്ക് ഏട്ടിന്റെ പണിയാ കിട്ടിയേക്കുന്നെ….” ജലജ ചിരിച്ചു പിന്നെ അവളെ നോക്കി

“നിനക്ക് അവരോട് ദേഷ്യം ഇല്ലേ കുഞ്ഞി….”

“എന്തിന്… അതോണ്ടല്ലേ ന്റെ ശ്രീയേട്ടനെയും അമ്മയെയും ഒക്കെ എനിക്ക് കിട്ടിയത്…”അവൾ ജലജയെ ചേർത്തു പിടിച്ചു പറഞ്ഞു….

അപ്പോളേക്കും കുഞ്ഞിയുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി മറു തലയ്ക്കൽ അവനായിരുന്നു കുഞ്ഞിയുടെ മാത്രം ശ്രീയേട്ടൻ…

 എന്നാലും അവളുടെ ഈ ഒളിയും മറിയും ഒക്കെ ആരെങ്കിലും വിശ്വസിക്കുമോ... പ്രത്യേകിച്ച് ശ്രീയേട്ടനും അമ്മയും... എന്നിരുന്നാലും അവൾ പറയുന്നതിലൊക്കെ സത്യം ഉണ്ടാകുമോ...

( കഥ ഇഷ്ടമായെങ്കിൽ ഷെയർ ചെയ്യാൻ മറക്കരുതേ...)

What I am about to say must be in your mind....You must assure me that no one knows...

No one spoke for a while… they gave him time….

 Slowly Chandradas went to Joe and held both his hands.

"What I am going to say now, no one but us should know..."

 He looked at them pleadingly….

“Gauri…. Gauri.. not our daughter…”

 He said nervously….

"What…"

 All three of them asked in unison….

 It was hard for them to believe what they heard.

 They are looking at him.

he He wiped his face with a towel.

“Yes.. she is not our daughter… but Maya and Grandma don't know that… and they shouldn't know…..and Gauri too…”

 He stopped saying in a trembling voice….

“So how did Gauri become your daughter…”

Dev asked…

He leaned on a pillar a little ahead…

 He traveled back in time...

"My and Maya's love was marriage…. My family and her family were against it…. We overcame it all…. After a few days everything went fine.

But even after 3 years of marriage we didn't have children...

There was nothing wrong with us when we showed up at the hospital…. That's how we came to pray here after knowing about the Sriparvati temple here through Rajan who works with me...

 Maya got pregnant like Goddess Prasad…

 So I come here every month to pray.

 Maya was 8 months old and we came to worship Vindu Devi.

He paused and looked at them.

 After that. Remembering that day...

The pouring rain...

 It was very difficult to drive the car forward….

 The view in front is hidden.

"Why is it raining like this... it was clear..."

Struggling to drive the car, Chandradas said…

Maya put her hand on her stomach and looked at him with fear.

"You started going down to Ambalam... how about hiding somewhere...?"

Maya covered her stomach with her hand and asked…

Seeing nothing ahead scared her…

Before I started to close the car and get out of it, something hit me hard from behind...

The car door opened and Maya fell down.

"Maya…"

Chandradas jumped out of the car and ran towards her.

A little from the car. He saw Maya lying unconscious and ran to her.

It was still raining...

“Maya…. May…”

Placing her on his lap he called out to her…. Hearing his voice, two people came there.

Ayak got scared as Anak disappeared from Maya...

He took her by the hand and put her on the back seat of the car.

"There is a hospital around that bend, go there..."

One of the arrivals shouted loudly

He quickly started the car…

Even though the road was not clear due to the rain, he drove the car at speed….

Blood gushed from his head into his eyes, but he wiped it away…

He drove as fast as he could to save his life and safety.

He was taken out of the car that was rushed to the hospital.

“Doctor……”

Yelling, he opened the door and took her and ran inside.

It was not a hospital with any big facilities….

It was a small hospital working for the common people there.

They heard Maya inside…

He waited outside the door in fear.

He looked expectantly at the nurses as they went to and fro…

After a few hours, the doctor came out.

Chandradas ran to the doctor...

“Doctor… Maya and baby…”

He looked at the doctor expectantly.

But from the look on the doctor's face, he felt as if he was about to hear something he shouldn't hear.

“Sir…. Sorry…we could only save mother…the situation was that bad..”

The doctor looked at him and said...

"Maya.."

He leant against the wall.

"Madame has not woken up.. has not known anything.. is in a trance..."

The doctor put his hand on his shoulder

"Then when she fell down, the womb was badly injured because the stomach hit her."

Look at him...

He looked at the doctor suspiciously.

“So… madam can no longer give birth to a child….”

The doctor looked at Chandradas and then slowly walked away...

All hopes were dashed and he sat down on that chair…

The sadness that Maya felt in the days when there was no child...

The changes in their lives since the arrival of the baby.

Days of waiting for that baby angel….

How can I tell her that it's all over….

How can we say that the baby has left us alone?

His chest felt like it was collapsing.

As if everything is lost in a moment.

I don't know how long it sat like that.

Suddenly he rushed out...

The rain outside has eased a bit...

Chatal was still there….

He got into the car and went out through the gate.

By the time he had gone some distance, he stopped the car on the road and put his head on the steering wheel and cried a lot.

After some time, he was filled with the thought that Maya was alone there...

While starting the car to go back, I heard the cry of a baby.

He immediately jumped out of the car.

Yes... Baby crying again

He walked towards the place where he heard the cry.

A little far away, a movement among the chaps...

The dogs are coming there after hearing the sound...

After chasing them all away, he ran to the baby.

A baby wrapped in a wet cloth inside the kuppa...

A newborn baby

As he quickly picked it up and pressed it to his chest, his heart skipped a beat as he got back his lost loved one...

When he went back to the hospital with the baby and begged him, he didn't think about anything else...

He went inside and laid the baby next to Maya.

"Sir, what are you doing... where is this baby..."

The doctor asked nervously.

"Somebody threw away the baby... I got it from the dump... I will raise doctor…. Without anyone knowing… my molai…”

He held both the doctor's hands together and said as if pleading….

“Sir.. all this will be trouble…. If someone comes wanting this baby….?”

The doctor fearfully said his doubt….

“No one will come…. Who will come looking for the baby left in the garbage?

I will see doctor... My mole….”

His throat was clearing up…

"My Maya... She wanted a baby so much... If I know she lost it, I won't get her like I used to...

Isn't it a baby that no one wants... we will raise it..."

He requested the doctor to….

Finally the doctor understood the situation and had to admit it.

Chandradas stopped.

Turn around and look at them.

He was silent for a while.

"Maya woke up from sleep and was very happy to see the baby.. The next day he went there with Maya.

From then till now she is our daughter...

I haven't seen it separated...

No one should know that she is not ours..."

He looked at them pleadingly...sat with tears in his eyes..

"No one else will ever know this... She should have asked all this to save her."

Joe grabbed his hand.

“So Gauri is not your daughter…

You got her from near this village…..so she will be related to someone in this village?”

Deva told her doubts one by one….

"Anyway, let's think about it...Uncle, let me in now..."

Deva and Joe also came out.

Chandradas watched them go.

He was filled with the fear of losing his daughter.

Mahi is looking at the book in his room and thinking about something..

Meenakshi came there taking all the washed and dry clothes.

She put them all on the bed and started folding….

"Mahietta..."

She called him because he didn't look at her or talk to her even after she came…

Mahi who was thinking about Parvati didn't hear it….

"Mahietta..."

Meenakshi patted Mahi's shoulder and called...

"Paru..."

Mahi suddenly called out in shock.

(To be continued…)

If you like the story then don't forget to share...wait for the next part...

Even after marriage for so long my life was not complete...there was a great truth in it...

My life after marriage is perfect... could it be because of my problem... there was a big truth in it...

To read the sequel 👇👇👇

A week has passed since the marriage. Still Tirtha is not fully adapted to the new situation. Since Krishnamurti already knew her character and manners, Trideep or his family had no difficulty in accommodating her. Lalita had more affection than love for her daughter-in-law, who was always close to her despite her reserved nature and kept walking behind her asking what's up mom.

Iyer was also fond of her. Trideep and Theertha were the unawakened couple of newbies. To talk close to the beloved, to be close to Konchal, to dream on her lap, to play pranks, to fill her with kurum, to tell stories late at night, to spread a kiss on her cheeks with his nearness, to suffocate her mind with his love, to finally sink into the Arya Theerth and flow like a river with her. wanted However, he was willing to wait for her, embracing the girl in her.

There are still days left to complete the vacancies taken in connection with the marriage. So he stayed at home. After taking a bath in the morning, when I went out of the room, the person I was looking for in the kitchen was not there. He took tea from the flask and went to the next door, thinking that there might be a commotion outside. As expected, she was standing in a churidar with her gray hair tied back. She makes a beautiful kolam with rice powder. He stared at the sight for a while.

"Do I really want to help?"

Sensing Deep's presence behind her, she looked up. Then he gave him a faint smile.

"No, Deepetta. Done.”

She quickly finished drawing.

"Do you like it here? Mmm”

"Like"

"Then why are you always silent like this"

"I don't know how to talk much"

Deep laughed hearing Tirtha say innocently.

"Come here, let me ask"

He held her close to him and made her sit on the threshold. Her whole body trembled. I can't even lift my head and move. Also, the thought of what her mother would think if she saw it made her think.

"Should someone teach me how to speak?"

“Ah… not like that, Deepetta. I don't know what to do. "

"Have you been like this since you were a baby?"

"Mm..."

"So what"

"don't know"

"But now I want to know. How can you stay silent like this? I like a fussy wife.”

Deep said a bit harshly and she was bent over.

"Afraid"

"Mm..."

” Am I serious? "

"Mm..."

"What's next?"

"What program"

"Aren't you looking for a job?"

“Mm… hmm”

"what is that"

“Deepetta, as long as I stay here. I like it"

She lowered her face with a small smile. No matter how hard she tried to speak, she showed no sign of approaching. Deep was starting to get a little angry as Murich answered only to ask. He was sure that changing her would not be so easy. But when they started talking again without showing their anger, Lalita called them for breakfast. With that, Tirtha's gaze went to Lalita. Seeing that, Deep sat motionless. His aim was to know her movements.

She got up and looked at Lalita. There is constant expression. However, Lalita's face is always full of affection. Although sixty years old, the body is as young as it hesitates to admit. A face full of wealth, even though it is very fat. A tuft of long hair is tied at the ends. They wear brightly colored sarees that highlight the body color. As if to express love and respect for her husband, the flaming seam line on the chest and the big crimson spot below it made them more beautiful. Lalita looked at Tirtha's face. Addiction there.

"That's mom..."

"What the hell"

“No it’s… uh… I”

"I didn't ask anything. Come on, the food has been taken away."

They looked back every now and then as they walked away. They also laughed when they looked at Deep. He is holding back his laughter seeing the expressions of Tirtha who is scared for something that is not there. Lalita nodded and walked inside. When his mother's proximity changed, he grabbed her hand and pulled her. Unexpectedly, she fell straight into Deep's lap. He was also frightened by the fall. He looked down at his lap. She blinked and looked at Deep with tears in her eyes.

“Mmm…”

Deep Pirikam asked and she winked. He wanted to kiss her forehead. I thought a lot. Then looked at her.

"Let me kiss you"

Is she shocked?

The next moment his lips were on her forehead. She felt something softer than a flower pressed against her forehead. She closed her eyes and kissed him...

(To be continued....)

If you like the story then don't forget to share… wait for the next part….

She suddenly jumped out of that room... What happened to her after going to her sister's husband's room...

She suddenly jumped out of that room...what happened to her after going to her sister's husband's room...everyone tried her best...even though everyone took turns asking her, she didn't bother to say anything....nobody had any certainty as to what happened there.. .. she was crying from….

To read the sequel 👇👇👇

Avni ran straight from Anand's room to her room……the blow of his words hurt her heart so much……she broke down crying in unbearable pain and sought refuge in her mother's lap…….

My dear.. you stop this crying….. will Anand accept you now because you cried like this….

How should I make you understand that you have no place in Anand's mind now?

Gayathri said helplessly at her daughter's condition and she looked at them pitifully…….

I don't want to, mother….. I can't bear it….. My chest swells….. But how could you forget me so quickly, mother….

Shruti came and stood beside her as she asked with a whimper.

He has never loved you before.

Eighth...

Shruti's words aroused her anger…… she jumped up and looked at Shruti and yelled angrily…….

There is nothing wrong with your noise... Even you and your mother know very well that what I have said is the truth.... Am I right what I said...

Gayatri bowed her head as she asked in a slightly serious voice.

Even then, Ananduvetan agreed to marry you because of everyone's insistence... But after confirming the marriage with you, Ethan tried to love you sincerely... But you... Did you love him sincerely... I didn't feel like that... Because if your love was sincere, your arranged marriage would never have stopped... Anandivettan wouldn't have had to stand in front of his countrymen and family in disgrace...

Avni didn't know what to reply to Shruti's question….. She looked at her with tears in her eyes….

You weren't cheating that poor man... Did you insult that man at the wedding hall with your own son?

Shruti's voice hit Avni like a storm….

That… it is not so….

I am not… I am not the one who cheated Ananduvettan…. Don't you know what happened that day? Aren't you with me?

Whoever said you shouldn't have done that...

Before Avni could say it, Shruti's voice made her nervous again... She stopped for a moment, unable to answer...

Ananduvettan, who left the wedding hall with a broken heart, had said something to you... do you remember that....

Shruti asked seriously and those words of Anand came to her mind...

"No, you... You are no longer in my life. I hate even seeing you…. Don't even see you in front of my eyes anymore...”

She felt his words rippling around her like a wave…… For a moment she closed her eyes tightly….

Now try to accept the reality.

Ananduvetan is another girl's husband today…..the father of her baby…..now whatever you do or say, the name Anand Varma, which you once threw away, will not go with your name……. Tell your mind and try to understand it...

After looking at her and saying all that, when Shruti left the room, Avni sat down on the nearby chair with her heart broken by the fervor of her every word...

honey

Gayatri went to her daughter for a moment and comforted her by holding her.

Mom...

Gayatri's eyes were running down with tears at her helpless call…..they hugged her with both hands and held her close to his chest….

Forget him baby…..my baby don’t remember him anymore…..

Gayatri said in a hushed voice and Avni clung to their chest with a burst of cry...

Didn't you take everything in Shaluveda? Now let me go and call my children...

After taking away all the food for lunch, Lakshmi said and Shalini nodded with a smile.

By that time, Lakshmi was walking towards Anand's room...

Anandoo….

Standing in front of Anand's room, Lakshmi called and Nandu and Adi, who were sitting on the bed and talking, looked back...

Aren't you coming to eat children?

Nandu got up from the bed with a smile as they asked as they entered...

Nandettan is in the washroom mom... Let's get down and come together..

(To be continued....)

If you like the story then don't forget to share… wait for the next part….

This door was closed when I went to bed... and who came and opened it... When she went out to find out, it was shocking to see...

This door was closed when I was going to bed... and who came and opened it... When she went out to find out, it was shocking to see... She never thought that he would be hiding like this and come to see... could it be Shiva himself.. ...

When the half-open door was fully opened, Shiva was shocked to see Devi hiding the door...

In the program hall, seeing these people walking through the rump, Freddie's mouth was open.

“Abby…. I don't see…..the one standing there is A….I feel like these…..as a doctor I will have to see an eye doctor...”

“By the bye I will have to book one…. The two of them don't look the same, don't they?

He said and looked at the stage with a shudder.

"These are the ones that come for that..."

Hearing that, she turned around and saw Abhi standing next to them.

“Aliya, did you come here…..by the bye did you get into this…”

"I don't think we have the security power here to arrest a police officer..."

When AB turns to say something to Freddie, he is busy staring at these people standing on the ramp.

Abhi realized that there is no point in calling him as he had seen Eli Punnell and turned to Abhi again.

"I came to know that you left the country as part of the investigation of the Allalia case..."

"A state is not a country..."

"Is that the big thing now... Even so, the case is not a case...

A policeman may come to correct the mistake with bro...you know, I will say many things and I am a bastard to correct anything..."

Nna's words and AB with an innocent expression was shaken by his harsh gaze...

"Ah... That was to say that I don't bother anyone... The truth...

His expression made Abhi smile a little but seriously….with a hum….

"I came to know that my wife has come here with all the money on her way back to the country after closing all the cases... And then came back here…..no and then where is she….”

He who raised his hand to the question...

“Ah……”

“What….”

"Don't you know, she's not the only one, there's Veena and Shiva too....I only got to know about their arrival a little before I saw Do Lavala on stage..."

"Then why are you here not to look for them..."

“You don't worry man…. It's not all that simple... Some time ago, someone saw Brone and ran as if he had left a vanam.... If you catch it, you will get the rest…”

"The same one..."

"Not one but one.... Shiva turns into Shravan again..."

“Why…”

"So... I don't want to know...

You are an example of a policeman who is questioned with math questions...

"Sorry, it's the police, isn't it?

"Honestly, I don't know.... Devi has gone to lift Shiva by hand... Sit here until they come..."

He said and looked at the stage..but Abhi called Allu's phone again from there but he didn't answer and he got angry.

Cop….message coming and she doesn’t even have an address…..come here arrogant…….

He said in his mind and put the phone back in his pocket to AB…….

“Abby…. I might just go out and come back…”

The one who said that left that hall…….

But outside Ing Natasaya's room...Shiva salivated seeing Devi hiding in the door and suddenly put her hand on his cheek in anticipation that she would slap him for this role... The next moment Devi pulled her to him and hugged her tightly…….

“Ichaya……..”

When he called out, he understood from the tightening of his hands that everything that happened here was clearly recorded in his ears...

Devi's eyes slowly turned away from him with anger...

“Ichaya……”

Shiva caught the one who stood before calling...

“Take hands Shiva…. I'm the one....”

"Standing there..."

"Stay away Shiva..."

And raised his voice...

“To Asura…. Didn't I tell him to stay there...whose grandmother is going there to tie him up..."

"Do you want me to remove her silently for doing all that?"

"But go and take it.... She is standing in such a grave..."

“What…….”

"Watla....Wat....that's not her...may the vashikarikan grab hold of me and leave......Avalalati..."

After hearing that, seeing Devi holding the balloon that let go of the wind...

"Does your mouth keep opening..."

After saying that, Devi grabbed her and held her against the wall.

"Ha….without going like that…"

The one who said that looked at Shiva with a sharp glance…….

“What……..”

glaring at her for the question...

"Jeans, shirts, shoes, shorts....it goes without saying, girl...you look really handsome Shiva..."

Even though I was startled, I hit them all with a load of snot.

"I don't know if..."

"It's a shame for you..."

"No way....didn't you tell me not to come near you....mmm....leave you..."

said...

(To be continued...)

If you like the story then don't forget to share… wait for the next part….

Her troubles were every behavior she showed to others...but the people in that house couldn't understand...

Her troubles were every behavior she showed to others...but those in that house couldn't understand it...but every thought of hers caused trouble to others...

To read the sequel 👇👇

When Gayatri was walking towards the hall thinking about Edithi, she saw Priyam coming down. Mami's face swelled when she saw me. First of all let it be a swollen barrel. If you hold someone's face and tell the truth, even a dog will not drink water if it sees that face.

He came down and stood in front of me with a sneer. It was a departure for a limb.

Look at my bad behavior, my God!

All the work goes straight to my chest. Mami will probably hear the best from me. Otherwise, the entire mood of the person will be gone in the morning.

“Is the princess up? Who did you come here to meet?'

I lost my control when I saw Mami's stern look holding her face.

"Yes, I am the princess myself, the little princess of my great king, who was raised with care and care, without any palace or veil, without wounding inside or outside, without giving it to the crow or the eagle.

And the purpose of Ezhunnulliyam here is that this Srilakam came to see the dear lady of Kovilam in person and ask for news. I know that Noam came there without warning, but isn't it the duty of the place to see Tabratti?"

“Stop your extra talk. Do you know who you're kidding?"

“I know. Did you say knowingly? "

"How come you don't know how to respect your elders?"

“Mami, this honor has nothing to do with age. A person's actions are the basis of the respect we can give him. To my mother in old age

With all due respect

As long as there is no such thing in Mami's work, this kirtu will continue to respect Mami.. That's all Mami deserves from me."

"Even if you don't have any respect, this darling doesn't need to live here. Tell me what is wrong with your upbringing. The first thing that should be said is those who have left their daughters to live in other people's affairs...”

Mami's words fell on my ears and my patience was starting to wear off..

“Dear Mami. There is a little increase. No. Was it a box that went on the head when it was left? There is no need for us to come here.. Our mother also inherited this family home.. So we have the same authority and freedom here as Primia."

"I'll make you sit here on the bed. "

"Doesn't this cartoon know how to sit where Mami is supposed to sit?"

I said it a bit angrily and Mami guessed the anger in what I said.

While we were walking, I didn't notice three pairs of eyes watching us.

After the last dialogue with Mami and Kachi turning her back, Shivetan, Rati and Sreeukath Ips are glaring at each other.

It was understood from their looks that they were here as witnesses of the Angam from the beginning to the end.

Shivetan could not see any expression on Shivetan's face as this was not his daughter. But IPS's

There was a kind of shock on the face

After listening to my mass dialogues!

If you don't tell Priyamami at least that much to stay with you, you won't be able to hold back. Priyamiami would go up there and score a goal if we gave her a shot.

I looked at the IPS with some kind of expression and looked at Mami and walked towards the hall.

I moved from there and Priyamami then milked and started asking IPS and Rati for details. Shivetan came directly behind me as he didn't have the courage to watch it.

We knew in advance that Shivetan would come after me and Mami would tell him about us. It happened exactly as said. Logic came and told me what Mami asked and said without making any mistake.

I listened to Priyamami without wasting any opportunity to scold me if it was IPS. So Mami is more interested in our IPS than Shivetan. And not my enemy either. Now water and fertilizer will be given by Priyamiami.

Shivetan and I talked one by one and went into the dining hall and everyone was waiting for us to drink tea... I saw that logic caught me right next to her. I looked at the IPS one layer and there was a terrible smell.. Then

He did not stop to look there. Sivechi, Gayatri Edathi and Keertu were sitting opposite us. Amma, Bindumami, Sumi Mami started serving food for everyone and Priyamami pulled a chair and sat there. Seeing Priyamai's sitting position, Grandmother took a look but Priya Mami did not pretend to see it and started eating the food that was served to her.

Bindu Mami came to my side with a bowl in her hand.

“D.. tomato.. special is coming for you…. "

As Shivetan said, I looked away and looked at Shivetan. God, did Shivetan still remember this name?

Since time immemorial, tomato has meant life and that too a ripe red tomato. Tomato is a name that came to me because of my love for tomatoes.

Shivetan said to me and everyone else's eyes went straight to us…

"What's the matter with both of you telling a secret?"

Logic was asked

“What secret? "

I asked her with a pitiful look at Shivetan.

By then Bindu Mami took the special dish for me and served it on my plate.

They all shared the secret that Shivetan had told me when they saw red tomato chamanthi next to the vada on my plate.

"D.. there is tomato."

It was only logical that the chorus was played first.. and everyone else looked at me with a smile.

"Isn't your tomato patch changed yet?" Logic itself raised the next question..

I looked at her and smiled a little.

Wow!

Demolished!

How long has it been since Bindu Ma'am ate special tomato chammanti.. After a long time I learned that skill again

A great joy filled me.

No matter how much food was prepared, Bindu Mami would always prepare tomato chamanthi, curry or juice for herself.

If you can't put anything, at least two or three ripe tomatoes will be set aside. A little sugar and honey were added to it

Chop the tomatoes into small pieces.

Put a spoon and crush it a little to make juice.

What a taste!

All those habits are still there without any change.

I started my polling after getting tomato chamanthi. Gayatri saw my mistake and eagerly took some chamanthi and ate it. Bindu looks at Mami and says she is super.. Seeing Gayatri's expression, it is good to test it with logic and Shivechi.

My tomato chammanthi if everyone join hands. I quickly took my plate and the bowl of tomato chamanthi and made a single run straight to the kitchen.

Thinking that they are not poor, the three of us shared it all on the ground and ate it. He washed his hands and went straight to them.

"Is the war over?"

Harimaman asked..

"Tell me the truth, father. What taste…”

Harimaman replied with the logic of not touching a tomato.

When IPS sees tomatoes, the first thing that comes to mind is my face. So IPS will not keep this tomato in their house. What did the poor tomato do wrong?

"No. We also wanted some. Don't take it thinking it's a special boast."

Hari maman asked and IPS looked at his father.

"I will take it now..I had left some aside and gave it away when I left. "

Bindu Mami brought it from the kitchen, IPS and everyone except Priyamami took it and ate it.

Our IPS's face was as red as a tomato when he saw Sumi eating with Mami.

He told his grandmother and the rest of the people that he was alone and left the place.. He went to the car and waited for me.

He looked at them with half a smile.... but that didn't bother them... because she had learned to love everyone.... and she wanted nothing more than that....

(To be continued...)

If you like the story then don't forget to share… wait for the next part….

I have been noticing for a long time... Her stomach is getting swollen day by day.. What is the meaning of all this...

I have been noticing for a long time... Her stomach is getting swollen day by day... What is the meaning of all this... She is hiding something from us... We just need to find an end to this.......

As each day went by, her stomach became swollen. She was happy even though she was tired due to Shiva's caring...Shiva shifted all the work in the office to home...Shiva heard from Adhi's mouth that she would like to eat green mango and came running to buy it...

Seeing Shiva who had also bought the manga, Paru's parrots flew away in a group... There were two big envelopes full of manga...

Why is this Shiveta so much…. (Paru)

Adi says this time you will love to eat this...(Shiva)

But then who wants to buy here with that shop...(Paru)

You don't have to play like that...(Shiva)

I didn't make a joke... Come here... Paru took a mango from the envelope sitting in Shiva's hand...

Oh..that's enough for me...I ate like the rest of the time...Shiva took good care of her all the days that followed..Shiva never forgets the date of the scan. .Poke Poke....Her cheeks jumped.. Her arms and legs became fat... Like everyone else, she also put on weight.... There was a change in her from the old Paru. When she remembered that all that was for her children, her worry had changed.. Since there were two people in her stomach, her stomach was swelling accordingly... She was getting more and more tired and fatigued.... Six months passed quickly... Meanwhile, from Paru's house. Mother, father and Praveen all came to Shiva's house. When they came, Shiva had come to the garden with Paru.

Eda... Praveen called and Shiva turned his head... He raised his hand with a smile... He picked up Paru and walked towards them...

On seeing them, Paru walked over and caught hold of his mother and father.

They entered the house along with Paru.

Well, we have come... She will be in her 7th month... Isn't there a ceremony to take her away... I thought that you would do it on a good day.. I came here to inform you about it.... This Monday is a good day. Praveen said with a smile and Shiva looked at Paru... Her face was filled with happiness...

Later, she was waiting for that day... Shiva and Praveen also called all those who were to be called... Seeing her stomach, many people were saying many things... Then Shiva would laugh at Paru....

And so that day came…. In the morning Mr. and Ardhav also reached there... After Adhi and Kishore's family, many people came there from Manu's house, Gayu's house, Arun's house.... It was a ceremony for girls to attend but Adi, Mithun and Arun came here early in the morning... After a while Lachu took Paru and went to the room.. Meenu and Gayu were also there.. Paru followed them holding her stomach...

Lachu made her sit in front of the mirror… She again prepared Paru like a wedding girl…. Dressed her in a wedding saree...

Everything was ready and Shiva came to the room... Seeing Shiva came, Meenu and Lachu came out of the room... Paru smiled shyly when he saw Shiva. Shivaay goes to her…

Seeing her like that, Shiva's eyes got confused... Then he went closer and held her... He stopped Parun who was standing close to Shiva's chest and placed his lips on her forehead and she closed her eyes and took it.

Then he knelt down and sat in front of her...slowly moved the saree a bit..put his lips on her stomach too...

I didn't fight with my mother and thought that my father was not around.

 Shiveta calls Parun… Lechu comes and Siva mumbles what he says…

You go and I will bring you... Saying that, Shiva turned towards Paru.

My girl is beautiful….. Don’t touch anyone’s eyes…. Then he came outside with Parun. Everyone looked at her with a small smile... Paru was brought along.... They came to her one by one.. and sprinkled turmeric and other things on her face.. Paru laughed when Shiva put the turmeric... and performed all the other ceremonies....

After all the ceremonies, it was time to go down with her…..She came near Shiva and Shiva grabbed her…. Both eyes were filled with tears. Siva suddenly released her hold and turned around…. By that time Adi had come to him... All this time it was Shiva who was looking at Paru alone and that's why he couldn't part with her even for a while... Then he looked at her with a smiling face... He held her and walked towards them... Shiva stood there with a smiling face... Paru went to the car and got in. She didn't look at Shivaay…. When the car came out, Shiva got inside and Adi, Mithun and Arun followed him.

Paru reached Praveen's flat.. Although Meenu was near, she did not feel happy.... She went to the room and lay down.

Shiva can't miss seeing Parun.... He is tired..

It's like he can't sleep even though it's dark at night... Then he doesn't look at anything... He took the car keys and went back to the flat... Praveen went to the door after hearing the bell that stopped at twelve o'clock in the night... The door is open and Shiva is in front.

What are you doing at this time... (Praveen)

Then I saw a dream... (Shiva)

What dream.. (Praveen raised an eyebrow and asked…)

I will tell you all that tomorrow morning.. Don't go there... Without saying a word...Shiva said that and went inside...Shiva left..

Who are you? (Father)

The son-in-law has come, father, unable to avoid seeing the girl. (Praveen said that and his father laughed and went away)

The door of Parun's room is not locked. He opened the door and entered... Paru was lying on the bed... He slowly went to her and laid down... She moved to close her eyes.

Aren't you sleeping girl..(Paru)

No.. If I knew that Shivetan would come... She said that and laughed....

Dear Shiva Siddhi...I don't know that Ethan can't sleep without me.... It took a while.. I endured it... I knew that Etan would come anytime, that's why I didn't call him till now.... She said that and lay next to him.... He slowly held her and fell asleep.

The next day he put his lips on the forehead of Paru who was sleeping and got up from the bed and went outside. Mother and Meenu laughed at him. Praveen came to him with a cup of tea…. Shiva smiled at everyone.

We all knew that you would come yesterday.

Later that day Paru and Siva were there together….they all stayed together…most of the time everyone used to come from the earlier house to see her.

Every day and night, Shiva used to say to the children... When they hear Shiva's voice, the children move.

Paru also wanted to hear that from Shiva's mouth as he was telling Paru to make him angry.

Days and months passed….the date for Paru to be admitted to the hospital and she was taken to the hospital…the date was also Paru’s tension increased…Vashi also increased with it…. She did not leave Shiva anywhere.

The doctor used to come and see her... Next day evening it was time to take Paru for delivery... She looked at Shiva pitifully….and held Shiva’s hand tightly…

Hey, it's nothing... don't be afraid... Shiva comforted her... Nurses came to take Paru….Shiva had a lot of tension inside…but Shiva didn't show it outside because he thought that if he showed it to Paru, it would scare her more…Adi, Arun and Mithun had reached there before taking Paru away…She was taken to the operation theatre. Shiva caught his breath and looked at its door.

 The one who came in the chair later gets up and walks... Shiva was so tense... Adi, Arun and Mithun came up and changed to comfort him but it was not him.... Hours passed…… Shiva did not know how Shiva woke up that night….

It was white and the door of that room was open, Shiva looked there... the nurse came out with a baby wrapped in a cloth in her hand.... He felt as if he was out of breath. He was running towards them. of Parvati

Before saying that he went to them..they stopped halfway without saying the rest….

 Me…….. He held out his hand…… As they went out another nurse came down with her….

The boy and the two men said with a laugh.

Seeing that, Praveen also came to him. Seeing Shiva's happiness and sadness, the eyes of those who stood there were filled with tears.

He looked at them again before taking the baby….

Paru…….

There is nothing wrong….I can see it after a while…Seeing Shiva's frenzy, the nurse said..Shiva nodded and took the baby with trembling hands….

Ta Adhi, my child. Shiva said and laughed and put his hand on the shoulder...

Shiva took the other baby in his hand... After seeing both of them, they immediately took the babies inside.

Shiva looked at the children till they closed the door... The door closed again and he wiped his eyes with laughter with both hands... By then many cows had come looking for Mithun, Adi and Praveen...

Then all their attention turned to her.... By the time they saw all this together, they felt as if her mind had thinned.... Her mood was like saying that lies for many days will be caught one day...

(To be continued......)

If you like the story don't forget to share….wait for the next part…